Duivendrecht, dorp toen en nu – Molenkade 21, deel 1

Op 28 juli j.l. is het woonhuis Molenkade 21 en het achterliggende bedrijfsgedeelte Molenkade 21A op last van de loco-burgemeester tijdelijk gesloten. Aanleiding hiervoor was een politie-inval in juni waarbij drugs en wapens werden gevonden. Op het moment van sluiting werd het pand niet bewoond of gebruikt. We duiken even de roerige geschiedenis in van het pand…

Bouwstijl

Het woonhuis, dus het voorste deel van het pand, is al ongeveer 100 jaar oud. Je vindt dan ook stijlelementen van de Nieuwe Zakelijkheid (ruwweg 1920-1935), gekarakteriseerd door een strakke bouw, meest in beton, (vaak) witte muren, stalen raamprofielen en het gebruik van veel glas. Het huis is dus niet alleen vrij oud, maar heeft ook een bijzondere bouwstijl, karakteristiek voor de tijd dat op de Molenkade voor het eerst gebouwd werd. Op de foto is te zien dat er oorspronkelijk een deur in de voorgevel zat. Die is in de loop van tijd verdwenen en de raampartijen zijn verbreed. 

Granietbewerking

Het huis is waarschijnlijk gebouwd voor Antonio Sfreddo, een Italiaanse granietbewerker. Oorspronkelijk was het een bedrijfspand, want hij had er zijn werkplaats.

Sfreddo werd vooral bekend vanwege granito (of terrazzo) vloeren en wanden. Dit bestaat uit kleine stukjes graniet of marmer ingebed in cement, wat ter plaatse aangebracht wordt en na uitharding gepolijst wordt. Er komt veel vakwerk bij kijken en is, zeker heden ten dage, behoorlijk duur. Aan de andere kant is het erg duurzaam. In het begin van de 20^e eeuw was het heel populair. Sfreddo woonde enkele huizen verderop, op Molenkade 26, waar hij een monumentaal interieur heeft achtergelaten met vloeren, muren en een trap van ingelegd terrazzo in vijf kleuren. 

Een speelbal van de tijd

Sfreddo heeft zijn bedrijf in 1936 overgedaan aan enkele landgenoten, maar het lijkt erop dat het geen lang leven beschoren was. In hetzelfde jaar al vestigde er zich een metallisatiebedrijf. Enkele jaren later zat er de firma Motex. Hier kon men kleren en meubels laten behandelen om ongedierte te bestrijden, o.a. met het giftige blauwzuurgas. Motex vertrok enkele jaren later naar Abcoude, en het lijkt erop dat het pand tot in de jaren ’60 in gebruik bleef voor reiniging en verwerking van textiel. Gegevens daarna ontbreken, maar in 1986, waarschijnlijk tot het eind van de werkzaamheden rond de A10, waren de panden eigendom van Rijkswaterstaat en werd het huis bewoond. Daarna werd het huis verkocht en is het in de jaren ’90 jarenlang een studentenhuis geweest. In meer recente tijden zaten er verschillende bedrijven. Je kon er terecht voor financiële dienstverlening, games software, voor schotelantennes en voor ramen- en dakgootreiniging. Op Google Streetview is te zien dat het woonhuis vanaf zeker 2008 bewoond was en drie jaar geleden nog een bewoonde indruk maakte. In 2024 werd het pand gekraakt. 

Een roerige geschiedenis dus. Hopelijk breken er snel betere tijden aan, met bewoners die betrokken zijn bij de buurt en waarbij het huis met zijn vroeg-20^e-eeuwse bouwstijl de Molenkade ook op architectonisch gebied weer gaat verrijken. 

Bas Smeulders

Dit artikel verscheen deze week ook in het Weekblad voor Ouder-Amstel, in de rubriek ‘Duivendrecht, dorp toen en nu’. In deze rubriek geeft Stichting Oud-Duivendrecht een historische achtergrond van actuele thema’s. Dit kan nuttig zijn, maar het is ook gewoon leuk om te weten hoe iets vroeger was. Het dorp krijgt er een extra dimensie door…